40 złoczyńców Disneya i 7 grzechów głównych. Kto dopuszcza się nieczystości?

Czarne charaktery animacji Disneya to temat na pracę magisterską, jednak nie mogłyśmy oprzeć się pokusie przypisania ich do poszczególnych grzechów głównych.

Siedem grzechów głównych to:

Zazdrość
Gniew
Chciwość
Pycha
Nieczystość
Łakomstwo
Lenistwo

Zazdrość

Jak to napisał św. Tomasz z Akwinu „zazdrość to smutek z powodu cudzego dobra”, natomiast słownik ten nieprzyjemny grzech tłumaczy jako „uczucie przykrości spowodowane brakiem czegoś, co bardzo chce się mieć i co inna osoba już ma”.

Którzy złoczyńcy i złoczyńczynie Disneya grzeszą w ten sposób?

Zła Królowa, Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków (1937)

Zła Królowa jest główną antagonistą Królewny Śnieżki i siedmiu krasnoludów (1937), a zarazem pierwszym animowanym czarnym charakterem w kanonie Disneya. Bez dwóch zdań Królowa dopuszcza się grzechu zazdrości – kiedy odkrywa, że już nie ona, lecz Śnieżka „jest najpiękniejsza w świecie”, postanawia zabić dziewczynę, aby odzyskać swój utracony tytuł.

Lady Tremaine, Kopciuszek (1950)

Nic dziwnego, że Lady Tremaine, niegodziwa macocha Kopciuszka, również wpisuje się w kategorię „zazdrości” i „lenistwa”. Zazdrosna o urodę dziewczyny, traktuje ją jak niewolnicę w jej własnym domu, a sama nie kiwnie nawet palcem. Jej córeczki, Anastazja i Gryzelda, również grzeszą zazdrością i lenistwem.

Urszula, Mała syrenka (1989)

Przebiegła Urszula nie tylko chce mieć głos Ariel, ale przede wszystkim zazdrości Królowi Trytonowi pozycji w podwodnym świecie. Kreatura ostrzy zęby na tron i trójząb, a do swoich niecnych zamiarów wykorzystuje naiwną Ariel.

Skaza, Król Lew (1994)

Kolejny złoczyńca, który jest zazdrosny o władzę, to oczywiście Skaza. Podły lew zazdrości swojemu bratu, Mufasie, władzy tak bardzo, że doprowadza do jego śmierci.